zondag 26 april 2009

tuinruimers

Nu onze horrortuin een beetje een leefbare tuin begint te worden leek het ons leuk weer eens een blog te plaatsen.

Toen we het huis kochten zag het er ongeveer zo uit:



Zoals jullie wel zullen weten wordt iets (meestal) eerst erger en daarna pas mooier ;)
De vierkant zand in het "grasveld" was een mat die onder een schommel heeft gelegen en waar vervolgens gras overheen is gegroeid. Het tuinpad is verwijderd. De lambrisering met klimhortensia is van de garage en betonnen schutting verwijderd. De heg is heel erg fors terug gesnoeid en tot slot is om het prieeltje gegalvaniseerde wapening geplaatst en clematis (Dr. Ruppel) tegenaan geplant.
Die stapeltjes hout die je ziet liggen dat komt ook nog goed op een volgende foto ;)
En die enorme boomstronk van 2,5 meter hoog is ook een kopje kleiner gemaakt.



En toen ging het snel, er kwamen nml 4 sterke mannen en die haalde het oude "terras" eruit en maakte er iets moois van.



Kort daarna kwam een nieuwe grasmat, maar helaas heeft die de winter niet zo mooi overleeft. Maar dat maken we wel weer in orde :0002:
De border is dit voorjaar helemaal "opgeknapt". Wel wat oude struiken doorgehouden, maar ook veel nieuwe aanplant.
Zie hier een overzicht.






En wat details van de border en een stukje border achterin:









En om de boomstronk (waarvan we het echt niet zagen zitten om die eruit te halen) nog een beetje op te leuken hebben we daaruit een strook "gekettingfiguurzaagt" en daar plantjes in gezet.

1 opmerking:

Monique zei

Goedemiddag mensen van Nummer 22,

Ik heb een hele brutale vraag aan jullie. Vanuit mijn eigen ondernemerschap maak ik gebruik van een handelsnaam en een bedrijfsnaam. De een is Dikke tante Kee en de ander is Nummer 22 styling & communicatie.

Ik zou graag een blog starten met de naam Nummer 22.

Nu zie ik dat jullie nauwelijks de blog meer gebruiken, de laatste keer was al in 2009. Zou ik de blognaam van jullie mogen overnemen?

Ik hoor graag. Mijn email is info@dikketantekee.nl of info@no22.nl.

Met vriendelijke groet,

Monique Tieleman